Internet, ziekte en afscheid nemen
Afgelopen week moest ik een naast en uitermate dierbaar familielid begraven. Dat stemde me tot nadenken, hij was rond de veertig en ging in 2 maanden van kerngezond waar we samen renden in het park tot een diagnose van darmkanker met uitzaaiingen en overlijden. Hij ging vreedzaam heen maar liet jonge kinderen en zijn vrouw achter . Deze ervaring leerde mij een paar dingen. Allereerst wat nu eigenlijk echt belangrijk is in het leven, en nieuwe technologische ontwikkelingen zijn eigenlijk bijzonder irrelevant in het grote geheel. Dat wist ik natuurlijk intellectueel wel maar toch is het goed om weer eens met beide benen op de grond te staan en je af te vragen wat mensen straks over jou vertellen op je begrafenis.
Aan de andere kant had de technologie toch wel weer een grote invloed op het geheel. Je bent binnen de kortste keren via Google op de hoogte van de ziekte met al zijn facetten en via scholar.google.com kun je direct meelezen in de laatste stand van de wetenschappelijke artikelen waar Google zich ook weer intelligent aan het invechten is.
Patiënten organiseren zich overal op internet en delen informatie met elkaar zodat je bijvoorbeeld op de site www.longtransplantatie.nl kunt meeleven met het wel en wee van patienten die op een transplantatie wachten en waarbij er velen een blog openen waarbij ze bijzonder gedetailleerd de omgeving op de hoogte houden van het reilen en zeilen. Enorm intensief hoe je kunt meeleven met mensen die het redden en weer een mooi leven opbouwen, maar ook ziet hoe pijnlijk het is voor degene, en hun omgeving, die het niet halen. De verhalen zijn ook toegankelijk voor iedereen hoewel het soms erg privé voelt.
Tijdens het ziekte proces is het up to date houden van de mensen die over de hele wereld met je meeleven met email of blogs natuurlijk zo eenvoudig dat je je bijna niet kunt voorstellen hoe mensen het ooit zonder gedaan hebben. De communicatie overload die ontstaat als iedereen alles persoonlijk moet horen lijkt bijna niet te managen. Vroeger ontstond er natuurlijk een groot netwerk van mensen die elkaar nieuws doorbelden maar dat hoeft dus niet meer, hoewel, tot mijn verbazing rapporteerde het CBS gisteren dat maar liefst 30% van de internet gebruikers nog nauwelijks gebruik maken van Email, vooral de 55 plussers raken er maar niet aan gewend.
Tijdens de begrafenis kwam ik erachter dat een flink aantal kerken hun infrastructuur hadden gemoderniseerd. Het oude verschijnsel van kerkradio dat via de gewone telefoonlijnen werd uitgezonden en waar 100.000 mensen geabonneerd op waren was te duur is geworden door regelgeving van de opta die vereiste dat kosten direct doorgerekend moesten worden. Er is nu een nieuwe variant op www.kerkradio.nl waarbij kerken zijn aangesloten en waar je met speciale internet radio’s of via je gewone PC via internet direct kon meeluisteren naar de diensten zodat mensen het overal kunnen bijwonen met daaraan gekoppeld een online archief wat direct na de dienst bijgewerkt was. Gestart met een miljoen subsidie van economische zaken zijn vrijwilligers dit nu in duizenden kerken aan het installeren en het werkt werkelijk prima. Had ik in zo’n omgeving eigenlijk niet direct verwacht.
Wanneer je geconfronteerd wordt met dit soort intensieve ervaringen is snelle communicatie en betrouwbare informatie eigenlijk onmisbaar. Internet heeft daar dan toch weer een grote bijdrage aan geleverd.
