Powerpoint 20 jaar, Death by Powerpoint
Powerpoint is 20 jaar geworden. Gefeliciteerd! In 1987 kocht microsoft Powerpoint toen het alleen draaide op de Mac voor zo’n 14 miljoen dollar en een paar jaar later werd de wereld verblijd met een windows versie. Nu er triljoenen slides zijn gemaakt door honderden miljoen gebruikers en het de vergaderingen in bedrijven compleet domineert is het een goede vraag wat het oordeel is over dit programma.
Heeft het een bijdrage geleverd aan betere communicatie? Ik denk dat de meeste mensen bij Powerpoint denken aan de vele uren die ze in meetings hebben gezeten met saaie verhalen. Powerpoint presentaties zijn vaak lelijk, boring, irritant en slaapverwekkend.
Powerpoint domineert als medium al jarenlang de meetings. We waren zo blij dat we een beamer konden gebruiken dat het licht uitging zodat je alleen maar de slides zag, de spreker verdween in de duisternis of kwam af en toe als een spook tevoorschijnt verlicht door een felle lamp.
In de eerste 10 jaren was ik een enthousiast promotor van deze manier van werken. Ervaren vergadertijgers en presentators gruwden ervan, ze vonden het alleen maar afleiden van het echte verhaal. Vroeger vond ik politici onvoorstelbaar ouderwets, ze bleven een stuk tekst voorlezen maar ik begrijp nu dat ze de aandacht van de zaal alleen maar op zichzelf wilden hebben wat ik me kan voorstellen. Maar het verandert, Colin Powell gebruikte powerpoint in de VN om de case te maken dat Iraq weapers of mass destruction had en daarom binnengevallen moest worden. Was geloof ik niet zijn finest hour.
Er zijn zo onvoorstelbaar veel mogelijkheden om met powerpoint de zaak te verstieren, giga veel text op een slide, vreselijke fonts door elkaar, onbegrijpelijke grafieken die alleen maar verwarren, veel te veel slides zodat iedereen in slaap valt en teveel points willen maken zodat niemand begrijpt waar je het over hebt. Een filmpje ‘Life after death by Powerpoint‘ van comedian Don McMillan zet ze op een rijtje waardoor je plat ligt van de lach omdat je het allemaal al eerder hebt gezien. Een Slechte powerpoint krijgt bij Nasa zelfs de schuld van de explosie van de columbia omdat essentiële text van een slide af viel en daardoor gemist werd. Tegenwoordig is powerpoint daar dus taboe!
Volgens Australische wetenschappers is het zelfs structureel hopeloos. Powerpoint hypnotiseert het publiek omdat onze brein slecht in staat is om zowel een spreker als slides met text tegelijkertijd te verwerken. Gevolg u valt in slaap. Klinkt bekend?
Toch is dat laatste mijn inziens onzin. Ik gebruik nu nog powerpoint voor mijn presentaties. Ik draai er 300 slides doorheen in een uurtje, mijn slides zijn over het algemeen plaatjes en foto’s van concepten met weinig tekst. Ik krijg regelmatig kritiek maar nooit dat de mensen in slaap vallen, eerder het tegenovergestelde. Een van de leukste presentaties gaat over identity 2.0 van Dick Hardt die er 200 slides in 10 minuten doorheen draait en het punt van onze complexe identiteit perfect maakt. In een competitie georganiseerd door www.slideshare.net, een website waar je overigens makkelijk je powerpoints op het web kan delen met elkaar zie je de meest briljante voorbeelden voorbij komen.
Het gaat er dus om hoe je het instrument gebruikt. De meeste mensen kunnen niet presenteren, hebben er een hekel aan, of nog erger denken dat ze het wel kunnen. En je kunt zo snel iets leren om het beter te doen. Wat mij opvalt is dat er tegenwoordig weinig getraind wordt. Nieuwe mogelijkheden van programma’s moeten werknemers zelf maar oppakken, even zelf in de manual kijken lijkt er niet meer mogelijk te zijn. iedereen gebruikt de default settings en vaak standaard templates die inderdaad bij powerpoint foei lelijk waren. Wordperfect had vroeger een presentatie programma waar ze voor Europa andere layouten hadden en dat was al zoveel beter. Nu gebruiken we allemaal de Amerikaanse, lelijke stijl.
Maar op de lagere scholen komen nu de beamers , smartboards en powerpoints in snel tempo binnen. Het is momenteel de meest gevraagde investering en de kits krijgen het nu met de paplepel ingegoten. Ik hoop alleen dat de leerlingen het beter gaan doen dan de leraren. Mijn advies voor jullie: Stop je creativiteit in een goede verhaal structuur, illustreer dit met foto’s, video’s en maximaal 1 zin per slide, kijk vooral op het internet naar de beste voorbeelden en doe het vaak. Dan ben je op de middelbare school een betere presentator dan 95% van de volwassenen 🙂
