Het www is 15 jaar oud. Gefeliciteerd!
Ik ontmoette Ted Nelson voor het eerst in 1989 toen ik in Amerika woonde bij een feestje van Autodesk, het bedrijf wat de computer aided design software AutoCAD maakt. Hij was en warrig pratende, super enthousiaste denker die me tijdens 3 biertjes het concept genaamd hypertext probeerde uit te leggen. Hij had het over virtualiteit en hypermedia, sprong van de hak op de tak naar 100 andere concepten die het verzonnen had. Ted Nelson was zo moeilijk te volgen dat mijn hoofd pijn deed en dat was niet van het bier. Uiteindelijk begreep ik dat zijn hypertext iets te maken had met clicken op een text waardoor je naar een ander document ging. Big deal dacht ik. En deze man was er mee bezig sinds 1960 en had een aantal bewonderaars waaronder John Walker de oprichter van autodesk die hem miljoenen gaf zijn droom project xanadu uit te werken maar wat nooit iets werd.
Deze Ted Nelson was de bedenker van het principe wat het world wide web gebruikt. Teksten die via links met elkaar verbonden werden en op compleet andere computers konden staan zodat je niets technisch hoefde te gebruiken. In aug. 1991, precies 15 jaar geleden, gebruikte de Europeaan Tim berners lee dit principe van hypertekst om een eerste browser te maken. Iedereen keek er naar er vond het eigenlijk niets. Pas toen hij het adressenboek van het instituut CERN als een website intern publiceerde zodat je makkelijk het telefoon nummer kon vinden van een collega werd het populair. Zijn site was het jaar erna ook de Google van het web want alle 12 sites stonden er op vermeld. Als je een verkeerde url intypte kreeg je de bekende error 404 page not found. Kamer 404 was de kamer van Tim Berners Lee die je kon bellen om een probleem op te lossen.
In 1994 kwam ik terug uit de USA naar Nederland en had plannen om mijn MBA afmaken. Ik kocht een nieuwe computer en had 20 nieuwe software producten verzameld om uit te proberen. Het eerste programma was Netscape en ik nam een abonnement op internet wat ik tot die tijd eigenlijk maar een nerdie place vond want ik gebruikte al 10 jaar compuserve, een goed gestructureerd netwerk waar je ook betaalde, echte informatie kon krijgen, zo dacht ik toen. Ik heb toen 2 maanden mijn kamer niet verlaten en surfte naar alle sites voor mijn gevoel onder leiding van de toen nog enthousiaste Francisco van Jole die elke dag de nieuwe sites in zijn daily planet beschreef .
Het web kwam, zag en overwon. De hele wereld raakte snel in zijn ban en in amper 15 jaar heeft het elke industrie tot in zijn vezels beïnvloed en veranderd. Het eerste wat voor veranderde waren de nieuws sites. Ipv een krant lezen maakte ik een rondje internationale media, kon ik achtergrond krijgen wanneer ik het wilde en overal over mee discussiëren, iets wat ik sowieso graag deed. Toen kwam Amazon.com, voor mij nog steeds de E-commerce site die alles wat web2.0 nu aandraagt van het begin in zich had. De waardering van het oordeel en participatie van de klant zat diep in de DNA van de site, net zoals Ebay trouwens.
Vervolgens kreeg ik via internet een vriendin in Londen en gebruikte in 1996 een soort skype voorganger om met haar gratis te praten en pakte het vliegtuig met
