Verloren jaren voor mobiel
In de negentiger jaren was de mobiele telefoon de grote held. We kregen in Nederland prachtige netwerken, de prijzen daalden, het gebruik steeg massaal en de mobiele telefoon werd gedemocratiseerd . We leerden, door de kinderen Sms’en en de manier waarop we onze activiteiten organiseerden werd relaxter en flexibeler. Iedereen was in de ban van dit geweldige apparaat wat elk jaar kleiner, mooier, krachtiger, eleganter en veelzijdiger werd. Rond 2000 dacht Europa dat de rol van de mobiele telefoon gigantisch zou doorbreken en voor de 3g frequenties werd een giga vermogen betaald.
Sindsdien is het eigenlijk de dood in de pot. Er is niets fundamenteel gebeurd. Ja, we hebben nu meer mobiele telefoons dan mensen. De prijzen zijn ietwat verder gedaald maar we bellen en sms’en nog steeds en voor de rest niets. Alle mooie visies hoe het je mobieltje je mobiele computer zou worden met email, internet, muziek, camera, Gaming, televisie en betaalmiddel zijn allemaal niet uitgekomen. Anno 2006 bellen we de mobiele telefoon gemiddeld 15 minuten, slepen we hem overal mee, is het onze grootste vriend maar nieuwe dingen doen ho maar.
Sinds 2000 is vooral internet gigantisch gegroeid. We gebruiken het nu anderhalf uur per dag, boeken massaal reizen en andere zaken, vinden huizen via funda of vergelijken prijzen, zorgverzekeringen en politieke partijen. We hebben nu meer msn’n gesprekken dan alle vast en mobiel telefoontjes tezamen. Miljoenen Nederlanders lopen met een aparte mp3 speler en digitale foto camera rond dus de digitale emancipatie is goed gelukt.
We spenderen 6 miljard per jaar aan mobiel voor een kwartiertje plezier en het gevoel van bereikbaarheid. Aan breedband internet betalen slechts een dikke miljard. Zelfs met de aanschaf van de PC´s is het totale bedrag minder dan de helft. Mobiel doet eigenlijk veel te weinig voor veel te veel geld.
Hoe komt dat? Waarom is de mobiele revolutie blijven steken? De mobieltjes zelf bleven ronduit slecht in nieuwe dingen. Slechte internet browsers, langzame verbindingen, lage kwaliteit camera’s of rare mobiele standaarden zoals mms met onbedienbare complexe user interfaces.
Maar in Azië werd het mobiele internet wel een groot succes. Operators hier maakten de telefoons gesloten, het gewone internet was niet toegankelijk en de prijzen die ze rekenende waren absurd hoog.
In 2007 zijn de meeste problemen technisch opgelost. De telefoons zijn nu eindelijk mooi met snelle browsers, goede camera’s en mp3 spelers, de verbindingen zijn snel nu umts standaard is geworden en werkt. De mobiele operators moeten nu het internet omarmen en de onbegrijpelijke kosten per megabyte, net zoals met adsl vervangen door een vaste prijs per maand van zeg tussen de 5 en 10 euro. Hierna moeten ze makkelijk zonder extra betaling mobiele diensten als email, google , nu.nl , teletekst, funda, marktplaats, hyves of msn gaan promoten en het heel eenvoudig maken. Dan zal het gebruik van mobiel internet in een paar jaar net zo populair worden als in Azië en pas dan kunnen we verder bouwen aan complexere diensten als tv, mobiele navigatie en betalen.
Maar het schiet niet op en met wacht op elkaar. De Rabobank was zo gefrustreerd door het langzame tempo van de industrie dat ze zelf maar een mobiele operator zijn begonnen die deze filosofie volgt. Een dappere stap en ik verwacht dit de grote spelers verder zal motiveren zodat het einde van dit decade nog een echt mobiel hoogte punt gaat worden.
